Langs het koude platform

van Perron Zes

wacht

een lege trein.

Passagiers komen

(soms in groepjes, soms alleen)

bijeen

om in te stappen.

Er is plaats voor iedereen:

Artsen, oncologen, laboranten,

Accountants, onderwijzers, bloedverwanten

Overtreders, verplegers, veelplegers

Weerlozen, wezenlozen, haarlozen,

Dissidenten, verliezers, twijfelaars

Gokkers, dichters, zwendelaars.

Spookrijders, studenten, patiënten,

Verlosten, verdwaalden, ex-patiënten.

Dan, eindelijk, het fluitje –

van de schrijvende verhalenverteller

die schreeuwt vanuit de loc:

All on board?

en zet de trein zich

traag maar resoluut

in beweging.

En het is menens

dit keer,

want er wordt koers gezet

in de richting van

het mogelijke

dat altijd

licht geeft.

De passagiers houden, als treinkaartje,

een foto vast:

van dierbaren

of van zichzelf.

Er wordt meegezongen

vanuit de coupés:

hartstochtelijk,

strijdbaar,

alarmerend,

verdrietig, maar

altijd

hoopvol.

Come on this train!

En de schrijvende fietser zwoegt.

Hij trekt de trein

al fietsend

voort.

Zolang er meegezongen wordt

en de Alpe-d’HuZes Express

voller en voller raakt

is hij blind

en wordt hij gevoed

door het Heilige Vuur

van de broederschap.

Hij heeft beloofd

te blijven fietsen

tot donderdag 4 juni 2015.

Eindbestemming:

Alpe-d’Huez.

Come on this Train!

Alpe-d’HuZes Express Actiepagina Marco Hendriks

***

De bedoeling:

het zeven minuten durende lied moeten worden opgevuld met portretfoto’s die Fabienne de komende periode graag komt maken van alle donateurs (natuurlijk te allen tijde op vrijwillige basis). Mocht de afstand een probleem vormen, dan is het inzenden van een eigen foto natuurlijk ook mogelijk.

Voor iedereen is plek. De clip zal, na nieuwe donaties en na ieder nieuw Blog, steeds worden geactualiseerd en gepubliceerd.

Het belooft een prachtig document te worden, bedoeld als hommage aan al mijn donateurs en sponsors en aan iedereen die anderszins heeft meegewerkt aan dit project.

Ik mag iedereen uitnodigen aan boord te stappen. Om zich verbonden te voelen met dit doel: laten we ons steentje bijdragen om van kanker een chronische ziekte te maken. Laten we er samen een waardevolle reis van maken:

Come on this Train!

Namens alle (ex-) patiënten BEDANKT!

Marco