An overcrowded rickshaw A police officer with no teeth Thirtheen monkees hanging in the jungle’s frightening trees   Six grown-up men in cycling clothes Underneath a waterfall they lie Bus driver staring outside Watching eleven cyclists passin’ by   Two overheated stray dogs with their greedy tongues hanging out While a tired mechanic pulls My…

Die ochtend, we schrijven zondag 4 september, word ik wakker met het gelukzalige gevoel dat mijn hoofd vrij van druk is. Druk als gevolg van alcoholmisbruik als gevolg van groepsdruk. Het fenomeen groepsdruk begint rond de leeftijd dat de eerste haartjes beginnen te groeien rondom de schaamstreek. Bij velen eindigt groepsdruk uiteindelijk in de houten…

Voor de laatste keer deze Tour gaat de wekker af om 4:30u. Onmenselijk vroeg. Ik heb met mijn benen op enkele kussens geslapen om geen zware benen te krijgen. Hetzelfde ritueel begint. Tanden poetsen, douchen, wielerkleding aantrekken, ontbijten. Om mijn kletsnatte schoenen zo droog mogelijk te krijgen heb ik er vannacht nog de laatste editie…

‘De Tour win je in bed.’ Wie ben ik om Joop tegen te spreken? Joop stel ik gelijk aan Jezus Christus, Bob Dylan en Jean-Paul Sartre. De Grote Drie. En dus ben ik onrustig als ik niet kan slapen voor of tijdens een koers. Boze tongen beweren dat ik mijn wielercarrière te serieus neem. Boze…

De wekker gaat om 4:30u af. Niet voor het eerst deze reis ben ik het besef van tijd en plaats voor een moment kwijt. De muffe hotelkamergeur herbergt echter alle broodnodige realiteitszin om tot actie te komen. Ik sla de stoffige sprei van me af. Vandaag, donderdag 1 september, is het eindelijk koers. Etappe 1…

Om 12 uur moet ik uitgecheckt zijn. Het lukt me net op tijd om voor die tijd mijn blog van dag 2 af te krijgen. Vlak daarna meldt Vinod dat hij een uurtje later is. 12 uur wordt één uur. ‘This is India you know’. Van het hotel krijg ik een uurtje respijt. In de…